- سمینار و وبینار یک روزهی "زندگی با آسپرگر"
- تفسیر عاشقانه درمورد حضور خود در وقایع آزارنده
- از سادگی اجتماعی تا رفتار سیاستمدارانه
- ویدیوهای من درمورد روانپزشکی و روانشناسی بد
- پرسشنامه را پر کنید!!!
- پرونده جلسه ابتدایی کاردرمانی و پیشرفتهایم
- رد شدن از موانع برای درمانگر شدن
- چالش تمییز چهره
- سه نگاه به مداخلات درمانی در افراد متفاوت از نظر عصبی (Neurodivergent)
- مشکلات روانی ای که در اصل مشکل شناختی اند
آخرین مطالب
امکانات وب
رانندگی از چالشهای برخی افراد دچار آسپرگر است
شخصا موفق نشدم که گواهینامه ی رانندگی ام را بگیرم و بیخیال آن شدم
چنین چیزی به خاطر اموری چون دیسپراکسیا (ضعف در برنامه ریزی حرکتی)، ضعف در مولتی تسکینگ (چندکارگی) و شیفت (انتقال) توجه، ضعف در پردازش های فضایی و جهت یابی و مشکل در تخمین زدن (تخمین فاصله و...) به وجود می آید. من شدیدا دچار نقص در چندکارگی هستم و توجه خیلی خطی دارم؛ تعجب میکنم چگونه افرادی میتوانند با صدای ضبط روشن رانندگی کنند (من هیچگاه نتوانستم) و موقع کارهایم چون تلاش برای لباس پوشیدن و بیرون رفتن اگر کسی صدایم بزند، ناخودآگاه عصبی میشوم و فریاد میزنم؛ همیشه برایم سؤال بود چه با کدامین الگوریتم میتوان همزمان هم به جلو هم به عقب هم به چپ و هم به راست توجه کرد و اگر من بخواهم مواظب باشم تا از جلو به ماشین یا عابری برخورد نکنم، نمیتوانم به آینه ی نمایانگر پشت و آینه های طرفین نگاه کنم؛ همیشه تعجب میکردم که چطور میتوان هم توالی در امور را رعایت کرد و هم سریع بود؛ همان طور که اگر بخواهم اول دست بشویم بعد غذا بخورم، مدتی طول میکشد از دستشویی به میز غذاخوری برسم، اگر در هنگام دور زدن بخواهم اموری چون نگاه به آینه، نگاه به عقب و راهنما زدن را رعایت کنم، نمیتوانم سریع انجامشان دهم و اگر بخواهم سریع انجامشان دهم، نمیتوانم توالی را رعایت کنم و اگر ماشینی بیاید و بوق بزند، کلا فریز میشوم و مانند سیستم عامل هنگ کرده در آن لحظه هیچ کاری نمیتوانم بکنم...
در این صورت چه باید کرد؟
میگویند باز امتحان بده و امتحان بده و امتحان بده و تمرین کن و تمرین کن و تمرین کن... چنین چیزی را مانند کلاسهای تقویتی مدارس برای افراد ضعیف در دروسی چون ریاضی، کاملا احمقانه و مزخرف میدانم؛ کلاسهای تقویتی را از بچگی احمقانه میدانستم و به همین دلیل فکر میکنم دانشمند بالقوه ی علوم شناختی به دنیا آمده ام زیرا از قبل میدانستم که کسی که ریاضیات ضعیفی دارد، با بمباران آموزشی و تکرار چندین باره ی دروس ریاضی، نمره ی بهتر نمیگیرد بلکه باید پردازش ریاضیاتی اش سنجیده شود و یا بر روی اصلاح پردازشهای او کار شود یا شیوه ی تدریس متناسب با نظام پردازشی خودش به کار گرفته شود. اگر کسی علامت بزرگتر-مساوی را به سختی درک میکند ممکن است به خاطر این باشد که مغز او به دلایلی به سختی میتواند درک کند که یک علامت همزمان میتواند دو خاصیت داشته باشد یا مغزش درمورد علامت بزرگتر-مساوی، بین عطف (و) {بزرگتر و مساوی} و فصل (یا) {بزرگتر یا مساوی} به خاطر یک علامتی بودن گیج شود.
فرض کنید که دستگاه شناختی-منطقی کسی دچار چنین قانونی است:
(به ازای هر X اگر X دچار خاصیت F باشد؛
آنگاه مصداق X چنین نیست که دچار خاصیت F باشد.)
فرض کنید که بگوییم هر سگی حیوان است. چنین شخصی نتیجه میگیرد که سگ خانگی همسایه اش حیوان نیست. تصور کنید که بگوییم هر کشوری دارای چند شهر است. او طبق قانون منطقی اش نتیجه میگیرد که ایران چنین نیست که دارای چند شهر باشد.
روش اینکه چنین فردی متوجه شود که سگ خانگی همسایه اش حیوان است، این نیست که مدام تکرار کنیم که هر سگی حیوان است بلکه بهتر است به بگوییم هیچ سگی حیوان نیست!
ای کاش به جای اینکه من، پدربزرگم و برادرم برای یادگیری رانندگی، دچار بمباران ذهنی و تمرینی و تکرار مکرر آموزش میشدیم، روی ضعفهای شناختی-حرکتی منجر به ضعف یادگیری رانندگی مان کار میشد و از شبیه ساز سه بعدی رانندگی برایمان استفاده میشد که نمیشود!
نوشته شده توسط رضا در ۱۳۹۷/۰۱/۲۸ | حرف های یک آسپرگری...
شخصا موفق نشدم که گواهینامه ی رانندگی ام را بگیرم و بیخیال آن شدم
چنین چیزی به خاطر اموری چون دیسپراکسیا (ضعف در برنامه ریزی حرکتی)، ضعف در مولتی تسکینگ (چندکارگی) و شیفت (انتقال) توجه، ضعف در پردازش های فضایی و جهت یابی و مشکل در تخمین زدن (تخمین فاصله و...) به وجود می آید. من شدیدا دچار نقص در چندکارگی هستم و توجه خیلی خطی دارم؛ تعجب میکنم چگونه افرادی میتوانند با صدای ضبط روشن رانندگی کنند (من هیچگاه نتوانستم) و موقع کارهایم چون تلاش برای لباس پوشیدن و بیرون رفتن اگر کسی صدایم بزند، ناخودآگاه عصبی میشوم و فریاد میزنم؛ همیشه برایم سؤال بود چه با کدامین الگوریتم میتوان همزمان هم به جلو هم به عقب هم به چپ و هم به راست توجه کرد و اگر من بخواهم مواظب باشم تا از جلو به ماشین یا عابری برخورد نکنم، نمیتوانم به آینه ی نمایانگر پشت و آینه های طرفین نگاه کنم؛ همیشه تعجب میکردم که چطور میتوان هم توالی در امور را رعایت کرد و هم سریع بود؛ همان طور که اگر بخواهم اول دست بشویم بعد غذا بخورم، مدتی طول میکشد از دستشویی به میز غذاخوری برسم، اگر در هنگام دور زدن بخواهم اموری چون نگاه به آینه، نگاه به عقب و راهنما زدن را رعایت کنم، نمیتوانم سریع انجامشان دهم و اگر بخواهم سریع انجامشان دهم، نمیتوانم توالی را رعایت کنم و اگر ماشینی بیاید و بوق بزند، کلا فریز میشوم و مانند سیستم عامل هنگ کرده در آن لحظه هیچ کاری نمیتوانم بکنم...
در این صورت چه باید کرد؟
میگویند باز امتحان بده و امتحان بده و امتحان بده و تمرین کن و تمرین کن و تمرین کن... چنین چیزی را مانند کلاسهای تقویتی مدارس برای افراد ضعیف در دروسی چون ریاضی، کاملا احمقانه و مزخرف میدانم؛ کلاسهای تقویتی را از بچگی احمقانه میدانستم و به همین دلیل فکر میکنم دانشمند بالقوه ی علوم شناختی به دنیا آمده ام زیرا از قبل میدانستم که کسی که ریاضیات ضعیفی دارد، با بمباران آموزشی و تکرار چندین باره ی دروس ریاضی، نمره ی بهتر نمیگیرد بلکه باید پردازش ریاضیاتی اش سنجیده شود و یا بر روی اصلاح پردازشهای او کار شود یا شیوه ی تدریس متناسب با نظام پردازشی خودش به کار گرفته شود. اگر کسی علامت بزرگتر-مساوی را به سختی درک میکند ممکن است به خاطر این باشد که مغز او به دلایلی به سختی میتواند درک کند که یک علامت همزمان میتواند دو خاصیت داشته باشد یا مغزش درمورد علامت بزرگتر-مساوی، بین عطف (و) {بزرگتر و مساوی} و فصل (یا) {بزرگتر یا مساوی} به خاطر یک علامتی بودن گیج شود.
فرض کنید که دستگاه شناختی-منطقی کسی دچار چنین قانونی است:
(به ازای هر X اگر X دچار خاصیت F باشد؛
آنگاه مصداق X چنین نیست که دچار خاصیت F باشد.)
فرض کنید که بگوییم هر سگی حیوان است. چنین شخصی نتیجه میگیرد که سگ خانگی همسایه اش حیوان نیست. تصور کنید که بگوییم هر کشوری دارای چند شهر است. او طبق قانون منطقی اش نتیجه میگیرد که ایران چنین نیست که دارای چند شهر باشد.
روش اینکه چنین فردی متوجه شود که سگ خانگی همسایه اش حیوان است، این نیست که مدام تکرار کنیم که هر سگی حیوان است بلکه بهتر است به بگوییم هیچ سگی حیوان نیست!
ای کاش به جای اینکه من، پدربزرگم و برادرم برای یادگیری رانندگی، دچار بمباران ذهنی و تمرینی و تکرار مکرر آموزش میشدیم، روی ضعفهای شناختی-حرکتی منجر به ضعف یادگیری رانندگی مان کار میشد و از شبیه ساز سه بعدی رانندگی برایمان استفاده میشد که نمیشود!
توضیح دو نکته که برای برخی دوستان مبهم بود:
فرض کنید کسی هست که اگر بهش بگیم هر الف ب است، به جای اینکه از این نتیجه بگیره مصداق الف ب است، به خاطر دستگاه منطقی ذهنش نتیجه میگیره مصداق الف ب نیست؛ در نتیجه اگر مثلا بهش بگیم هر سگ حیوان است، نتیجه میگیره سگ همسایه (مصداق هر سگ) حیوان نیست یا بهش بگیم هر پرنده پرواز میکنه، نتیجه میگیره کلاغ پرواز نمیکنه. حالا چنین آدمی برای اینکه مثلا بفهمه سگ همسایه حیوان است، نباید دائم بهش بگیم هر سگ حیوان است چون ازش به این میرسه که سگ همسایه حیوان نیست و باید به خاطر منطق متفاوت ذهنش برای اینکه بفهمه سگ همسایه حیوان است، بهش چیز دیگری بگیم تا بهش برسه
تو ریاضی علامتی هست ب نام بزرگتر-مساوی و علامتی ب معنای کوچکتر-مساوی؛ ممکنه ذهن کسی نتونه متوجه شه علامتی میتونه گاهی یک خاصیت داشته باشه و در جای دیگری خاصیت دیگر چون ذهنش عادت داره علامتی همیشه و همه جا یک خاصیت داره
یا اینک ب اشتباه ذهنش فکر کنه این علامت ها منظور اینه که همزمان دو خاصیت متضاد مساوی و غیرمساوی (بزرگتر یا کوچکتر) رو داشته باشه و گیج بشه
نوشته شده توسط رضا در ۱۳۹۷/۰۱/۲۸ | ما را در سایت حرف های یک آسپرگری دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : aspergerya بازدید : 148