نظرات افراد اعصاب خورد کن و اوتیسم

اونا بیش از آی کیو ب هوش اجتماعی و هیجانی مرتبطه
مثلا من نمیتونم درد دل کسی رو ادامه بدم و گاهی میگم خب چی کار کنم اما هوشم بالاست
کار اداری هم مشکل دارم اما هوشم بالاست.
تعریف سازگاری رو از هوش گفت و سعی داشت بگ اتیستیک ها جز آسپرگری ها تماما دارای درجات عقب ماندگی دارن و چون عصبی میشدم از بحث باهاش پاک کردم حرفاشو
طرف نوروساینس هم میخوند
ب قول آلفرد بینه هوش همان چیزی است ک با تست هوش سنجیده میشود. (هر تعریفی جز این ناقص و دارای نمونه های نقض است). یک کسی ک افسردگی یا اوتیسم یا اختلال شخصیت داره قطعا اختلال شخصیت داره اما خیلی از اینا میتونن معماهای پیچیده ی ریاضی رو حل کنن پس مسخره است بگیم کم هوش اند
ضمنا برخی از اتیستیک های کلاسیک هستند که تا 7 سالگی بی کلام اند و حتی قادر به کنترل ادرار و مدفوع نیستند اما با آموزش های مداوم بعدا ب درجات بالایی در یک مهارت یا دانش میرسند و تمپل گرداندین هم جزو اینا بوده و تو کتاب قوانین نانوشته اجتماعی میگ من اوتیسم کلاسیک داشتم نه اتیسم با کارکرد بالا (برخلاف تصور خیلی ها). امثال تمپل گراندین یا پسری که میشناسم تا 5 سالگی مطلقا کلام نداشت و تا 6 سالگی از پوشک استفاده میکرد و الآن نخبه ی موسیقی و شطرنج و از شاگردان زرنگ مدرسه اش است، قطعا هوش بالایی دارند که توانستند از آن وضعیت خارج شوند و مشکل شان اختلال یادگیری اجتماعی شدید بود که نمی توانستند به هیچ وجه قوانین ارتباط و صحبت کردن و... را به صرف زندگی در جامعه از محیط یاد بگیرند و نیاز به آموزش جداگانه داشتند تا استعدادشان شکوفا شود.
البته خیلی از مبتلایان به اوتیسم دچار هوش پایین هم هستند اما این استدلال ک طرف چون قادر ب کار شخصی یا مکالمه نیست پس حتما کم هوش است، کاملا غلط است و نمونه های نقض دارد.