درمانگر باید در راه کسب اطلاعات درست، ایثار کند

یکی از استادامون خ کمک مون میکنه
مثلا ی جلسه ما سه مقاله نخوندیم گفت دروغ میگید برای علاقه اومدید برم ریخت تون رو نبینم اگ علاقه باشه از همه چی تون میزنید حتی طلاق می‌گیرید برای دنبال کردن خودجوش علاقه
حرفشو کاملا قبول دارم
کسی ک قراره وارد مشاغل بالینی بشه باید بتونه همه چیو فدای کارش کنه. چرا؟ چون با جسم و جان و ذهن و روان مریض سر و کار داره و کوچکترین خطایی ممکنه باعث آسیب جبران ناپذیر ب مریض شه. مثلا اینک الان من فلان مقاله رو نخونم چون عروسی دعوت شدم میتونه مساوی باشه با آسیب زدن در آینده ب ی مریض
پس حتی اگ طلاق گرفتن من مساوی بشه با درس خوندن بهتر و مفیدتر و تمرین بهتر تو کارورزی، باید این کارو بکنم
چنان ک تو ایران روانشناسان از بی سوادترین و تنبل ترین آدمان و با این رویه، زندگی های زیادی رو نابود کرده اند
وقتی طرف ی مطلب درمورد آسپرگر ب انگلیسی گوگل نمیکنه نتیجش این میشه ک ب فرد دارای آسپرگر دچار بهم ریختگی شدید ناشی از تغییر محیط زندگی و دارای انزوا، لیبل افسردگی میزنه و بستریش میکنه و شوک میزنه و طرف هیچ درمانی نمیشه...
یا وقتی ک طرف ی مطلب درمورد درمانگری براساس نوروساینس نمیخونه و چسبیده ب مطالب سال ها پیش درمورد سی بی تی و روانکاوی، وقتی با مراجع عاشق مواجه میشه ب جای اینک اول رو سامانه ی لیمبیک طرف کار کنه ک مسؤول پردازش هیجاناته و سعی کنه اول تنش هاش کم بشه و آروم بشه، ب غلط از اول با کار کردن روی کورتکس مغز و دو دو تا چهارتای منطقی میگ صفات مثبت و منفی معشوقت رو یادداشت کن!!!